سالنامه 94

سال 94 هم با تمام غم‌ها و شادی‌هاش، آخرین نفس‌هایش را می‌کشد و پایانی می‌شود بر شروع سالی جدید به نام 95. به مانند همه بنده‌های خدا، آرزوها و اهداف و برنامه‌هایی داشتم که به بعضی‌شان رسیدم و به بعضی دیگر، نه. اما در عوض دست تقدیر و روزگار چیزهای دیگری بجایش برایم به ارمغان آورد و گاهی هم دنیا را مطابق میلم ورق نمی‌زد. در هر حال برای سالی جدید، لازم است در کنار اهداف و برنامه‌های جدید، دستی هم بر سر آن‌هایی که به سرانجام نرسیدند بکشیم و آپدیتشان کنیم و با عزمی راسخ‌تر، با توکل به خداوند در مسیر رو به جلو حرکت کنیم. و البته از شکست‌ها و غم‌های پشت‌سر گذاشته هم درس عبرت بیاموزیم و شکرگذار خداوند باشیم..

این‌ها تنها بخشی از آن چیزی است که در سال 94 برای من اتفاق افتاد ...

تفاوت

سال‌ها پیش با خودم میگفتم حتا اگه رتبه یک کنکور رو هم میاوردم، انتخابم دانشگاه فردوسی بود.

یعنی اینقدر به موندن در مشهد وابسته بودم.

تازه اصلا هم از تهران خوشم نمیومد؛ به خاطر جوّوووِششش...

ولی حالا ...

از تهران یه پیشنهاد کار بهم شد

مهم نیست که رفتنم درست بشه یا نه

مهم اینه که گفتم حاضرم بیام ...

دلم میخواد قید همه چی رو بزنم..  :(

ما ز یاران چشم یاری داشتیم ..

ما ز یاران چشم یاری داشتیم ..

خود غلط بود آنچه می‌پنداشتیم ..

--------------------------------------

ما بد، نامرد، نالوتی ...

اصلا تقصیر من..

از من انتظاری نیست

ولی من از شماها انتظاری بیشتر از این داشتم ...

-------------------------------------

ولی عیب نداره

تا همینجاشم ازتون ممنونم ..  )':