از 5 سال پیش که دانشجو شده بودم، با خانواده مسافرت نرفته بودم. تو این چند سال همیشه با رفقا و بچه های دانشگاه مسافرت میرفتم. اما امسال که با رفقا سفری نرفته بودم، تصمیم گرفته بودم با خانواده به مسافرت بروم. پدرم همیشه از نبود یک نفر از بچه ها در سفرها ابراز نارضایتی میکرد و به این خاطر این بار قصد داشتم در این سفر حضور داشته باشم. هر چند در این سفر خواهرم دیگر با ما نبود و زندگی مستقلی را تشکیل داده بود و به نوعی میتوان گفت بازهم یک نفر از خانواده مان کم بود.
امروز اولین روز چهاردهمین اجلاس بسیج اساتید در مشهد بود. مأموریت داشتم به عنوان خبرنگار در کنار دو نفر دیگه اخبار روز افتتاحیه رو انعکاس بدم. با اینکه از این نوع خبر فرستادن عجولانه اصلا خوشم نمیاد، ولی چاره ای نبود. سرعت حرف اول رو میزد. چون تجربه اولم بود، دست اول زیاد راحت نبود. اما بعدش دیگه مشکلی نبود. جالب اینه بعد از اینکه مراسم تموم شد، مسئول محترم خبرگزاری مون تو استان، یعنی خانم علیزاده، کلی از کارم تعریف کرد. و من به هدفم فکر میکردم و با خودم میگفتم: " شاید مجبور بشید یه روزی بچه هاتونو بفرستید با من مصاحبه کنند!!"
بسم الله..
معمولا سعی میکنم افتتاحیه های سایتم در روزهای خاصی باشه
اما امروز هیچ مناسبتی نبود
یه دفعه تصمیم گرفتم این وب رو راه اندازی کنم
ولی میگن همه ی روزها روز خداست
پس من هم در روزی که مناسبتش خود خداست این وب رو راه اندازی میکنم
به امید عنایات ویژه خودش در این راه
لا حَولَ و لا قُوَةَ اِلا بِالله ..
خدایا به امید تو..
